Hahnemann: grondlegger van de klassieke homeopathie

Hahnemann grondlegger klassieke homeopathie

Christian Friedrich Samuel Hahnemann (1755-1843) 

Dit jaar is het 173 jaar geleden dat Dhr. Hahnemann stierf. Hij is geboren in het jaar 1755 en stierf in 1843. Het was een man die een erg bewogen leven heeft gehad. Hij werd beroemd en berucht, hij werd verguisd en ook aanbeden. Hij werd geboren op 10 april, al werd hij werd hij in het burgerlijk wetboek op 11 april genoteerd. Op 13 april werd hij al gedoopt. Zeer ongebruikelijk dat het zo vroeg gebeurde. De reden daarvoor was dat men dacht dat hij niet lang te leven had omdat hij er zo iel uitzag.

Gelukkig voor ons bleek dit niet waar te zijn want hij heeft toch maar de respectabele leeftijd behaald van 88 jaar. Zou de klassieke homeopathie dan toch effecten hebben op de mensen?

In de beginjaren van zijn leven was het zeer onrustig. Hij ging niet of amper naar school wegens de oorlog en door het geldgebrek van zijn ouders. Hij moest bijverdienen. Zijn moeder probeerde hem toch wat te leren m.n. op het morele vlak. en hij bleek een uitzonderlijke leerling te zijn. Hij woonde in Zuidoost Duitsland, de voormalige DDR. In deze jaren bleek zijn belangstelling voor de natuur, hij bracht veel tijd door in zijn eentje in de natuur.

Toen hij 15 jaar was kon hij dan toch naar zijn eerste school. Op zijn 20ste vertrok hij naar Leipzig om te starten op de Universiteit der geneeskunde. Ook hier was hij een beetje een einzelganger want hij koos zijn eigen colleges en haalde zijn bul vier jaar later.

Een jaar later startte hij zijn eigen praktijk. Na 9 maanden gaf hij deze reeds weer op omdat hij zich niet kon vereenzelvigen met de destijds gebruikte methoden. Deze waren: aderlaten, bloedzuigers, laxeermiddelen, braakmiddelen, amputaties en medicaties met sterke bijwerkingen. Vervolgens startte hij een studie scheikunde. Begon te werken in een apotheek waar hij zijn toekomstige vrouw ontmoette. Een paar jaar later kreeg hij twee dochters. Zijn vader stierf en hij kwam weer in Leipzig te wonen, Hier schreef hij een stuk over chronische zweren met een verwijzing naar de natuur en m.n. over hygiëne, goede voeding, frisse lucht en lichamelijke beweging.

In de komende jaren kreeg hij nog twee dochters en stierf zijn moeder. Hij schreef vele stukken over de reguliere geneeskunst en daarbij was erg kritisch. Daardoor kreeg hij veel weerstand. Hij begon de Materie Medica te vertalen. Daar stonden vele middelen op natuurlijke basis in. Zijn passie voor de natuur werd hier wederom geboren. Hierdoor geïnspireerd begon hij natuurlijke middelen in te nemen bij wijze van proef. Het eerste middel wat hij innam was kinabast een beproefd middel tegen de malariakoorts. Door deze proeven en genezingen met de kinabast kreeg hij erkenning van het medische genootschap. Hij heeft nog een tijd in een krankzinnigen gesticht gewerkt war hij leerde dat een positieve relatie aangaan met de patiënt ook een groot deel van genezing teweegbracht.

In volgende 10 jaar overkwam hem veel ongeluk. Zijn vrouw en kinderen kregen een ongeluk en moesten lange tijd herstellen. Er werd later een zoon geboren en een tweeling waarvan er een dood werd geboren. Toch schreef hij het apothekers lexicon. Daar is de huidige apothekerswetboek nog steeds op gebaseerd.
De homoeopathie werd in deze periode wel erg bekend en populair. De heersende medici en apothekersgilde waren hier op tegen omdat dit minder inkomsten betekende. Ze verboden het maken van de eigen homoeopatische middelen. Dit werd gevolgd door de wetgeving.

In 1796 was het werkelijke jaar der geboorte van de homoeopathie. Hahnemann had een middel ontdekt (Bella Donna) tegen roodvonk en schreef hierover. Hij vroeg ook geld voor de behandeling. De weerstand werd alleen maar groter.
Ondanks de weerstand en de verboden kreeg hij een bloeiende praktijk.
In de komende 8 jaar schreef hij 19 boeken waaronder (1810) de eerste versie van het Organon die nu nog steeds geld als leidraad voor de klassieke homeopathie. Ook ontwikkelde hij de verdunningen van de middelen in deze tijd.
Hahnemann werd arts in het leger en had vele goede resultaten en hij werd zelfs bekend in Engeland.
Hij had inmiddels 66 middelen beproefd op mensen en dat heeft hij in een boek gezet Door deze ontwikkelingen werd de weerstand van m.n. de apothekers nog groter.

Door zijn vriendschap met de Pruisische kroonprins kon hij toch zijn beroep blijven uitoefenen. Langzamerhand werd hij wereldberoemd. Hij schreef toen ook zijn laatste boek “Chronische ziekten”. Ook dit boek geld nu nog als een van de belangrijkste boeken voor de klassieke homeopathie.

Zijn laatste dagen heeft hij gesleten in Parijs alwaar hij zijn laatste versies van het Organon heeft geschreven. Hij stierf uiteindelijk aan een onschuldige bronchitis. Hij werd begraven op de Mont Martre in een massagraf. In 1898 werd hij herbegraven en kreeg twee jaar later een standbeeld op zijn graf.

Een man die een zwerversbestaan heeft geleid wegens het vele reizen, een man die vele oorlogen heeft meegemaakt, een man die veel persoonlijke ellende heeft meegemaakt en een man die erg veel weerstand heeft gevoeld tegen een wereldontdekking die klassieke homeopathie heet. Gelukkig voor ons is zijn ontdekking bewaard gebleven voor het nageslacht.